|
|
West Brabantse |
al meer dan 50 jaar actief
|
Dintelse Gorzen
Klik hier voor het pdf-bestand van deze beschrijving
Algemeen
Eigendom van Natuurmonumenten. Dit buitendijkse natuurgebied is na de afsluiting van de Philipsdam drooggevallen. Eb en vloed verdwenen, maar er is nieuwe, unieke natuur voor teruggekomen.
Ligging en bereikbaarheid
Klik hier voor kaartje google maps
Atlasblokken
De Dintelse Gorzen liggen aan het Krammer Volkerak tussen Brabant en Goeree-Overflakkee. Het gebied is te bereiken via de Vlietdijk in Dinteloord. Aan het einde van de Vlietdijk kunt u parkeren. Vertrekpunt route bovenop de dijk bij het informatiepaneel. Een automatische brug brengt je aan de andere kant van de Steenbergsche Vliet.
Beschrijving
De Dintelse Gorzen (540 hectare) is een buitendijks gebied dat tot 1987 onder invloed stond van eb en vloed. In dat jaar werd - als laatste dam van de deltawerken - de Philipsdam gesloten en veranderde het Krammer-Volkerak van een zoute getijdenzee in een zoet binnenmeer met constant waterpeil. Flora en fauna van de buitendijkse gebieden veranderden enorm. Al snel spoelde het zout uit de bodem en maakten zoutminnende planten als Zeekraal, Zilte schijnspurrie en Schorrenkruid plaats voor zoutmijdende zoals Akkerdistel en Brandnetel en, wat later, Duinriet en Jacobskruiskruid. Op de zandige grens van slik en schor en op de hoge zandkoppen die her en der voorkomen, schoten massaal wilgen op. Het grondwater bevat echter nog steeds zout en in droge zomers komt dit aan de oppervlakte. Overal kunt u daarom nog zoutminnende planten tegenkomen. Zout en zoet: gebroederlijk bijeen Voor de afsluiting van het Krammer Volkerak was het een open slikken en schorrengebied en groeide hier geen enkele boom. Na de afsluiting zijn langzaam jonge bossen ontstaan. De veelzijdige begroeiing is een gevolg van een afwisselende zoete en zilte bodem. Hoewel veel zout is uitgespoeld, groeit in de lage slikken nog zoutminnende Zeekraal en Lamsoor. De vroegere schorren zijn begroeid met wilgen, vlier en duinriet. In april zorgen de wilgen en jonge berken voor prachtige groene kleurschakeringen.
Beheer
Schotse hooglanders houden het gebied open
Mogelijkheden
Het gebied is alleen toegankelijk over de aangeduide wandelroute. Het wandelpad begint bij een hekje op de dijk.
Via een loopbrug kom je in het gebied.
De loopbrug
De blauwe route is ongeveer 2 km en is het hele jaar open. De verlenging met gele paaltjes is alleen buiten het broedseizoen open. Het broedseizoen is van 15 maart t/m 15 juli.
De gele route is gesloten tijdens het broedseizoen
Op de blauwe route tref je een vogelkijkhut aan die uitkijk geeft op het Volkerak. In mei wagen de eerste ganzenkuikens zich in de kreken. De lepelaar en spierwitte zilverreiger zoeken in ondiep water voedsel. Blauwe kiekendief en buizerd jagen boven de vlakte. In juni bloeien er duizenden orchideeën, een pracht voor het oog Uitgebreide informatie over de mogelijkheden in en om het gebied vindt je op de website van Natuurmonumenten.
Aan de Steenbergsche vliet is een klein jachthaven
Onze werkgroep de Dintelse Gorzen tellen al jaren maandelijks de vogels
Wat is er te zien
Lente/zomer
Fuut, Aalscholver, Grote zilverreiger, Blauwe reiger, Knobbelzwaan, Zwarte zwaan, Grauwe gans, Canadese gans, Brandgans, Bergeend, Nijlgans, Krakeend, Zomertaling, Wilde eend, Pijlstaart, Slobeend, Kuifeend,
Herfst/winter
Fuut, Aalscholver, Grote zilverreiger, Blauwe reiger, Knobbelzwaan, Zwarte zwaan, Grauwe gans, Canadese gans, Brandgans, Bergeend, Nijlgans, Krakeend, Wintertaling, Zomertaling, Wilde eend, Pijlstaart, Slobeend, Kuifeend
Impressies
Lente/zomer
Oude slenken en geulen nu altijd vol water
De Vogelkijkhut
Prachtige struwelen met Koninginnekruid
Parnassia komt op sommige plaatsen massaal voor
Het Goudknopje vindt je niet zomaar overal
Schotse hooglanders komen niets te kort
Herfst/winter
Langzaam ontstaan de bossen van oa Berken
Ondanks de afsluiting van het Volkerak kan het toch zeer nat zijn
Droog en nat wisselen elkaar af
Laarzen gewenst
(Laatste wijziging 20-4-2020)